Kalp hastalığı olan çocuklar spor yapabilir mi?

Birçok çocuk için spor, çocukluklarının ve ergenliklerinin ayrılmaz bir parçasıdır. Bununla birlikte, çocuklar bir kalp rahatsızlığıyla yaşadığında veya geliştirdiğinde, ebeveynler spor yapmanın onlar için ne kadar güvenli olabileceği konusunda anlaşılır bir şekilde endişe duyuyorlar.

Pediatrik kardiyolog/elektrofizyolog Akash Patel, bir çocuğun belirli bir sporu yapıp yapamayacağını (veya yapamayacağını) belirleyen birçok faktör olduğunu söylüyor.

“Çocuklar için uygun bir güvenlik ağı oluşturmanın, spor katılımına izin vermede genellikle daha liberal olmamızı sağlayabileceğini öğrendik” diyor. "Elbette, çocukların belirli spor türlerini yapmaktan kaçınmasını istediğimiz veya spor ortamını mümkün olduğunca güvenli olacak şekilde uyarladığımız benzersiz durumlar var. Ancak amaç, çoğu çocuğun güvenle spor yapabilmesidir.”

KALP RAHATSIZLIĞI OLAN ÇOCUKLAR SPOR YAPABİLİR Mİ?

Dr. Patel, spora katılımın genellikle bir çocuğun yaşadığı belirli kalp rahatsızlığına bağlı olduğunu söylüyor. Her çocuk farklıdır ve aynı tanıya sahip çocuklarda bile farklı semptomlar veya durumun daha ciddi bir şekli olabilir.

Kardiyomiyopati veya kalp kasını etkileyen durumları ele alın. Bunlarla kalbiniz sertleşebilir, yara dokusuna sahip olabilir veya büyüyebilir veya kalınlaşabilir.

Dr. Patel, “Bu tanı ile yaşayan insanlar spor yaptıklarında, aktivite sırasında ani kalp durması riskinin arttığını biliyoruz” diyor. Spor söz konusu olduğunda “en ilgili” tip.

“Ancak kardiyomiyopati teşhisi konan tüm çocuklar aynı olmayabilir. Bu nedenle, belirli spor türlerini oynayabilecekleri veya belirli düzeyde aktivite yapabilecekleri durumlar vardır.”

Genel olarak, kalp rahatsızlıkları olan ve hatta kalp ameliyatı geçiren çocuklar, yaptıkları spor ne olursa olsun ek koruyucu donanıma ihtiyaç duymazlar. Tipik olarak, belirli pozisyonlarda oynamaları da engellenmez - örneğin, bir yakalayıcı olmalarına izin verilir, ancak beyzbolda ilk kaleci değil.

Ancak Dr. Patel, bazı çocuklara her spor için yeşil ışık verilmeyebileceğini söylüyor. Dr. Patel, “Genellikle kalp pili veya defibrilatörü olan çocuklara temas sporlarından kaçınmalarını söyleriz” diyor. “Bunlar, derilerinin altına, karınlarına veya göğüslerine yerleştirilen ekipmana doğrudan darbe alabilecek sporlardır. Bu cihazların zarar görme riskini en aza indirmek istiyorsunuz. Bu, oynayabilecekleri sporları değiştirir.”

Kimlerin spor yapamayacağına ilişkin rehberlik de zamanla değişebilir. Örneğin, tarihsel olarak, kalıtsal aritmileri veya düzensiz kalp atışı olan çocukların spor yapmaları kısıtlandı. Ancak bugün, bu her zaman böyle değildir.

SPOR YAPMADAN ÖNCE ALINMASI GEREKEN ÖNLEMLER

Tüm bunlarla birlikte Dr. Patel, spor yapmaya başlamadan önce ebeveynlerin, çocukların, okulların ve doktorların tartışabileceği önlemler olduğunu söylüyor. “Spor alanında kalp krizi geçirme riski olabilecek çocukları belirlemek istiyoruz” diyor. "Ve bu olay gerçekleşmeden önce onları tanımlamak istiyoruz."

Katılım öncesi kardiyak tarama

Çocukların atabileceği en önemli adımlardan biri, fiziksel muayeneye ek olarak katılım öncesi kalp taraması yaptırmaktır. Kalp rahatsızlığı teşhisi konan sporcular için bu tarama genellikle bir kardiyolog ve birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısı ile birlikte yapılır.

Dr. Patel, “Hangi sporları yapabilecekleri, nasıl oynamaları gerektiği, kendilerini ne zaman ve nasıl sınırlamaları gerektiği ve spor yaparken ihtiyaç duyacakları her türlü güvenlik ağıyla ilgili olarak genellikle belirli şeyleri burada yazacağız” diye açıklıyor. “Bir kardiyolog, kalbe odaklandığımız için birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısıyla birlikte çalışır. 'Kalp açısından bakıldığında bir çocuğun spora dönmesini sağlayacak şeyler bunlar' diyebiliriz.”

Bu tarama önemlidir çünkü sporcuların ani kalp durması geçirdikten sonra öldüğü zamanlar vardır. Bu trajik olaylar nadirdir, 50.000'de 1 ile 300.000'de 1 arasında gerçekleşir, ancak meydana gelir.

Dr. Patel, "Maalesef, en iyi taramaya rağmen bu olayların yine de olabileceği durumlar var" diyor. “Ailelerin her zaman dikkat etmesi gereken önemli şeylerden biri, 'Bir çocuk bir etkinlik yapacaksa en güvenli ortamı nasıl yaratırız?'”

Kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR)

Kalp rahatsızlığı olan çocuklar için başka bir koruma katmanı, CPR bilen insanların yanında olmaktır. Dr. Patel, "CPR'ı bilmek, herhangi bir kişinin sahip olması gereken iyi bir yaşam becerisidir" diyor. “Ancak kalp rahatsızlığı olan çocukları olan ailelere, bir çocuğa bakım sağlayan tüm kişilerin - örneğin ebeveynler, bebek bakıcıları ve dadılar - CPR öğrenmesi gerektiğini söylüyorum.”

Kalp rahatsızlığı olan sporcular için aileler ekstra bir adım atabilir ve atletik antrenörlerin ve antrenörlerin de CPR konusunda eğitim almasını sağlayabilir. Dr. Patel, "Bir kardiyak olay olursa, acil servis gelene kadar suni teneffüs sağlayabilirler ve umarız o çocuğu diriltirler" diyor.

Otomatik harici defibrilatör (AED)

Bazı durumlarda, çocukların kalp ritimlerinin anormal ve tehlikeli hale geldiği bir kalp olayı olabilir. Bir AED veya otomatik harici defibrilatör kullanmak, kalbi normal ritmine döndürmeye yardımcı olabilir.

Dr. Patel, “Her zaman suni teneffüs yapmalısınız” diyor. "Öncelik bu. Ancak bir çocuğu anormal kalp atışı nedeniyle tehlikeli durumdan çıkarmak istiyorsanız, hızlı bir şekilde AED kullanmak çok önemlidir. Bunu ne kadar erken yaparsanız, bir çocuğu o kadar hızlı kurtarabilirsiniz.”

911'i aradığınızda polis, itfaiye veya EMS olay yerine bir defibrilatör getirecektir. Ancak bugün, giderek daha fazla okulun yerinde AED'leri var.

Dr. Patel, "Spor yapan çocuklarınız varsa, okulunuzda AED olup olmadığını ve varsa spor alanlarına göre nerede olduğunu öğrenmek isteyebilirsiniz" diyor. Okullar AED'yi sağlayamadığında, aileler bunu kendi başlarına satın alabilir. "Sağlıklı çocuklar için gerekli değil," diye devam ediyor, "ancak risk altındaki çocuklar için fayda sağladığı gösterilen bir şey."

Örneğin, kalbin elektrik sistemini etkileyen Uzun QT sendromu adı verilen bir durumu olan çocuklar, bir AED'nin yakınında olmalıdır. Dr. Patel, “Uygun ilaçları alıp almadıklarını biliyoruz ve EKG'leri düşük riskli özelliklere sahip olduklarını gösteriyorsa, spor yapmalarına izin verebiliriz” diyor. "Ama sonra spor etkinliklerinde bir AED'ye sahip olmaları gerekiyor ve etrafındaki insanlar CPR yapmayı biliyorlar."

Günün sonunda spor yapma (veya oynamama) kararı aile, çocuk ve onların doktorları ve diğer sağlık çalışanları arasında ortak bir karardır.

Dr. Patel, “Bu, ebeveynlerin ve çocuğun bu kararı okul veya ekip ve doktorlarla birlikte aldığı anlamına geliyor” diyor. “Uygun ilaçları aldıkları, bakım sağlayıcıların veya eğitmenlerin veya ebeveynlerin CPR vermeyi bildiği bir ortam yaratmamız gerekiyor. Ve açıkça, durumlarının düşük risk oluşturduğunu değerlendiriyoruz.

“Spor, sosyal-duygusal gelişim, takım çalışması ve sadece saf neşe açısından birçok fayda sunuyor” diye ekliyor. "Ve bizim işimiz çocukların güvenli bir şekilde spor yapabilmelerini sağlamak. Herhangi bir endişe olmadığını gösteren bir değerlendirmeye tabi tutulmuşlarsa, genellikle herhangi bir spor yapmalarına izin verilir.”