Yargıtay'dan özel sektör çalışanlarını yakından ilgilendiren fazla mesai ücretleri ilgili çok önemli bir karara imza attı. Çalışanlar ile işverenler arasında yapılan iş sözleşmesinde bulunan yıllık 270 saat fazla mesai ücreti hakkında emsal değeri taşıyan bir karar veren yargıtay 9. Hukuk Dairesi, bu saatlere karşılık verilecek bedellerin maaş içerisinde olduğuna dair konulan hükmün geçerli olarak kabul edilemeyeceğine hüküm verdi.
Bir şirkette 22 yıldır teknik müdür olarak çalışan mühendis, işten ayrıldıktan sonra 'İş Mahkemesi'ne başvurdu ve son aldığı net ücretin 4 bin 950 TL olduğunu, aldıkları ücretlerin bir kısmının da fazla mesaiden doğan alacaklar olarak gösterildiğini öne sürdü. Mahkemeye sunulan dilekçede ayrıca fazla mesaiye gitmesine rağmen fazla mesai ücretlerinin verilmediği, resmi ve dini bayramlarda da mesai yapılmasına rağmen işverenin bunlara karşılık bir ödeme gerçekleştirmediği belirtildi.
Davalı konumunda yer alan işveren ise davacının ibranameyle birlikte işten ayrılırken işyerinde olan tüm haklarını aldığını, çalışanın vardiya usulü işe geldiğini, fazla mesai yapılması durumunda ise ödemelerini kendisine verildiğini bayramlarda da genel tatil sayılmasından dolayı çalışanının izin kullanıldığını savundu.
Açılan dava İş Mahkemesi tarafından kabul edilirken karar davalı şirket avukatı itiraz etti ve istisnaf başvurusunda bulundu. Bölge Adliye Mahkemesi'ne giden dosya davacı tarafın fazla mesai yaptığına ve resmi tatillerde de çalışma yaptığına tanık beyanlarına dayanarak kabul edildi. İş sözleşmesinde yer alan yıllık 270 saat fazla çalışmanın ücretlerinin de fazla çalışma süresi hesaplamasına alınarak aylık 22,5 saat olarak tenzili ile tekrar hesaplamaların yapılmış olduğuna dikkat çekildiği kararda fazla mesailerin genel tatil ücretlerinin alacakları hakkında kısmen kabulünün hükmü belirtildi.
Karar her iki tarafın avukatları tarafından temyiz edilince devreye bu kez Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay tarafında incelenen dosya hakkında verilen kararda ise ücret bordrolarındaki kuralların geçerli olduğu, işçi imzasını taşıyan bordronun sahteliği ispat edilinceye kadar var olan bordronun kesin delil sayıldığı, imzalı bordroda görülmüş olan fazla çalışma alacağının ödendiğinin var sayılacağı, fazla çalışmaların ise ispat edilmesi konusunda işyeri kayıtlarının delil sayılacağı aktarıldı. Fakat fazla çalışmalarla ilgili durumların yazılı belgelerle kanıtlanamaması halinde ise tanık beyanları ile sonuca gidileceği ve fazla çalışmalara karşılık gelen ücretlerin aylık ücret içerisinde ödeneceğinin öngörülmesine karar verildi. Bu ödemelerin yapılması durumunda ise yıllık 270 saat olan fazla çalışma sürelerinin ispatlanan fazla çalışma sürelerinde indirilmesi gerektiğine karar veren Yargıtay, somut uyuşmazlık kapsamında tarafların arasında imzaladıkları iş sözleşmesinde belirtilen 270 saatlik fazla çalışma süresi ile ilgili ödenmesi gereken ücretin fazla çalışma süresi üzerinde tenzili hatalı olduğu ve bu yönde alınan kararında bozulmasına oy birliği ile hükmedildiğini bildirdi.
Bir şirkette 22 yıldır teknik müdür olarak çalışan mühendis, işten ayrıldıktan sonra 'İş Mahkemesi'ne başvurdu ve son aldığı net ücretin 4 bin 950 TL olduğunu, aldıkları ücretlerin bir kısmının da fazla mesaiden doğan alacaklar olarak gösterildiğini öne sürdü. Mahkemeye sunulan dilekçede ayrıca fazla mesaiye gitmesine rağmen fazla mesai ücretlerinin verilmediği, resmi ve dini bayramlarda da mesai yapılmasına rağmen işverenin bunlara karşılık bir ödeme gerçekleştirmediği belirtildi.
Davalı konumunda yer alan işveren ise davacının ibranameyle birlikte işten ayrılırken işyerinde olan tüm haklarını aldığını, çalışanın vardiya usulü işe geldiğini, fazla mesai yapılması durumunda ise ödemelerini kendisine verildiğini bayramlarda da genel tatil sayılmasından dolayı çalışanının izin kullanıldığını savundu.
Açılan dava İş Mahkemesi tarafından kabul edilirken karar davalı şirket avukatı itiraz etti ve istisnaf başvurusunda bulundu. Bölge Adliye Mahkemesi'ne giden dosya davacı tarafın fazla mesai yaptığına ve resmi tatillerde de çalışma yaptığına tanık beyanlarına dayanarak kabul edildi. İş sözleşmesinde yer alan yıllık 270 saat fazla çalışmanın ücretlerinin de fazla çalışma süresi hesaplamasına alınarak aylık 22,5 saat olarak tenzili ile tekrar hesaplamaların yapılmış olduğuna dikkat çekildiği kararda fazla mesailerin genel tatil ücretlerinin alacakları hakkında kısmen kabulünün hükmü belirtildi.
Karar her iki tarafın avukatları tarafından temyiz edilince devreye bu kez Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi.
Yargıtay tarafında incelenen dosya hakkında verilen kararda ise ücret bordrolarındaki kuralların geçerli olduğu, işçi imzasını taşıyan bordronun sahteliği ispat edilinceye kadar var olan bordronun kesin delil sayıldığı, imzalı bordroda görülmüş olan fazla çalışma alacağının ödendiğinin var sayılacağı, fazla çalışmaların ise ispat edilmesi konusunda işyeri kayıtlarının delil sayılacağı aktarıldı. Fakat fazla çalışmalarla ilgili durumların yazılı belgelerle kanıtlanamaması halinde ise tanık beyanları ile sonuca gidileceği ve fazla çalışmalara karşılık gelen ücretlerin aylık ücret içerisinde ödeneceğinin öngörülmesine karar verildi. Bu ödemelerin yapılması durumunda ise yıllık 270 saat olan fazla çalışma sürelerinin ispatlanan fazla çalışma sürelerinde indirilmesi gerektiğine karar veren Yargıtay, somut uyuşmazlık kapsamında tarafların arasında imzaladıkları iş sözleşmesinde belirtilen 270 saatlik fazla çalışma süresi ile ilgili ödenmesi gereken ücretin fazla çalışma süresi üzerinde tenzili hatalı olduğu ve bu yönde alınan kararında bozulmasına oy birliği ile hükmedildiğini bildirdi.
